İnanç.
Muhakkak ki inanç; insanın hayatını sürdürmesi için gerekli yegâne unsurdur. Biliyorum ki, içimden ilahi inancı söküp çıkardığımda bir mıh gibi boşluk oluşturacak ve ben o boşluğu dolduracak herhangi bir hissiyatı veya gücü kendimde uzun süre bulamayacağım ve hatta belki de hiç dolduramayacağım. Zîra inancım, içinde yetişmiş olduğum kültürden ve şeceremden kaynaklanıyor. Dolayısıyla mantıksal zekanın önüne duygusal zeka bir set kuruyor kimi zaman ve bu seti aşmaya çalışmak, yıllardan beri alışkın olunan bir hissiyata zarar veriyor ve bu durum nitekim beni rahatsız hissettiriyor kimi zaman. Ancak aklım içinde bulunduğumuz bu anlamsız düzeni, anlamsızlığı anlamlandırmak ve bir sonuca ulaşmak için sabırsızlanıyor...